Rechten

Wat moet nou echt?

Jullie zijn verplicht, als jullie gezamenlijk gezag hebben, een ouderschapsplan te schrijven voordat de scheiding überhaupt juridisch geregeld kan worden. Deze eis geldt dus niet voor ouders die niet allebei het gezag uitoefenen over hun kind(eren). Voor ouders die met elkaar zijn gehuwd, is het opstellen van een ouderschapsplan onderdeel van de echtscheidingsprocedure. Het plan moet door beide ouders worden ondertekend en aan de rechtbank worden gestuurd.

Kinderen vanaf twaalf jaar hebben officieel recht van inspraak op dit plan. Samen met een mediator of advocaat kunnen de afspraken in het plan worden vastgelegd. De grote lijnen kun je erin aangeven en jullie intenties.

Het is een diepgeworteld misverstand dat kinderen zouden moeten kiezen bij wie ze willen wonen als ze 12 jaar zijn. Jouw kind mag niet zelf bepalen bij wie het zal wonen. Hier beslissen jullie als ouders over. Als jullie er samen niet uitkomen, dan zal de rechter de beslissing nemen.
Ik zeg dit even heel streng: stop er dus mee om de keuze bij je kind te leggen. Beslis samen wat het beste is voor jullie kind maar vraag wel naar de mening of voorkeur.

Ook financieel moeten jullie voor je kind blijven zorgen. Probeer hierin je kind nergens ‘tussen te zetten’’. Geld en wie wat al dan niet op tijd betaalt, is een zaak tussen ouders en niet iets waar je kind zich druk over moeten maken.

Als je kind ouder is dan twaalf, heeft het het recht om gehoord te worden. Soms ook wanneer een kind jonger is, dan wordt gekeken naar de rijpheid van het kind. Hij of zij ontvangt een uitnodiging van de Rechtbank met de vraag om hun mening te delen met de kinderrechter, mondeling of schriftelijk. In het gesprek van ongeveer een kwartier, doet jouw kind jullie scheidingsverhaal. Dit is niet verplicht, maar mag wel.

Als je niet getrouwd bent en je kind niet erkend is door de vader, heeft het kind nog steeds het recht om de andere ouder te zien. Mits dit in het belang is van het kind.

Tip: mocht je er samen niet uitkomen, zoek professionele hulp bij een mediator. Zolang er spanningen tussen jullie zijn, zal je kind ook spanningen ervaren. Zorg dus goed voor jezelf, daarmee zorg je ook goed voor je kind. Zodat je later wel kunt zeggen: 'Als echtpaar hebben we het niet gered maar als ouders van onze kinderen gelukkig wel.'